อัจจายิกสูตร
ว่าด้วยกิจรีบด้วยของคหบดีชาวนา แลภิกษุ
................................................................

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! กิจที่ควรรีบด่วนทำ
ของคฤหบดีชาวนา ๓ อย่างเหล่านี้ ๓ อย่างเป็นไฉน ?

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! คฤหบดีชาวนาในโลกนี้
ต้องรีบเร่งไถนาให้ดี คราดนาให้เรียบร้อย
ครั้นแล้วต้องรีบเร่งเพาะพืชลงไป
ครั้นแล้วรีบเร่งไขเอาน้ำเข้าบ้าง
ระบายเอาน้ำออกเสียบ้าง

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! กิจที่ควรรีบด่วนทำ
ของคฤหบดีชาวนา ๓ อย่างนี้แล

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! คฤหบดีชาวนานั้น
ไม่มีฤทธิ์หรืออานุภาพบรรดาลว่า
ข้าวเปลือกของเราจงเกิดในวันนี้
พรุ่งนี้จงมีท้อง ปะรืนนี้จงหุ้งได้

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! โดยที่แท้
สมัยที่ข้าวเปลือกของคฤหบดีชาวนานั้น

มีความแปรของฤดู เกิดก็ดี มีท้องก็ดี หุงได้ก็ดี มีอยู่

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! ฉันนั้นเหมือนกันแล

กิจที่ควรรีบทำของภิกษุ ๓ อย่างนี้ ๓ อย่างเป็นไฉน ?
คือ การสมาทานอธิศีลสิกขา ๑ การสมาทานอธิจิตตสิกขา ๑
การสมาทานอธิปัญญาสิกขา ๑

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! กิจที่ควรรีบด่วนทำของภิกษุ ๓ อย่างนี้แล

ดูกรภิกษุทั้งหลาย !
ภิกษุนั้นไม่มีฤทธิ์หรืออานุภาพบรรดาลว่า
จิตของเราจงพ้นจากอาสวะทั้งหลาย
เพราะไม่ถือมั่นด้วยอุปาทานในวันนี้แหละ
หรือมิฉะนั้น ก็ในวันพรุ่งนี้ หรือในวันปะรืนนี้

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! โดยที่แท้ สมัยที่จิตของภิกษุนั้น
ผู้ศึกษาอธิศีลอยู่ก็ดี ผู้ศึกษาอธิจิตอยู่ก็ดี
ผู้ศึกษาอธิปัญญาอยู่ก็ดี หลุดพ้นจากอาสวะทั้งหลาย
เพราะไม่ถือมั่นมีอยู่

เพราะเหตุนั้นแหละ
ภิกษุทั้งหลายเธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้ว่า
เราจักมีฉันทะอย่างแรงกล้าในการสมาทานอธิศีลสิกขา
เราจักมีฉันทะอย่างแรงกล้าในการสมาทานอธิจิตตสิกขา
เราจักมีฉันทะอย่างแรงกล้าในการสมาทานอธิปัญญาสิกขา

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! เธอทั้งหลายพึง ศึกษาอย่างนี้แล ฯ
.............................................................................

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ ( ภาษาไทย ) เล่มที่ ๒๐
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒ อังคุตตรนิกาย เอก - ทุก - ติกนิบาต
หน้าที่ ๒๒๙ หัวข้อที่ ๕๓๒