อัตตทีปสูตร
ว่าด้วยการพึ่งตนพึ่งธรรม
[ ๘๗] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้:
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน
อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้พระนครสาวัตถี.
ณ ที่นั้นแล พระผู้มีพระภาคตรัสเรียกพระภิกษุทั้งหลายแล้วตรัสว่า
“ดูกรภิกษุทั้งหลาย! เธอทั้งหลาย
จงเป็นผู้มีตน เป็นที่พึ่ง มีตนเป็นสรณะ ไม่มีสิ่งอื่นเป็นสรณะ
จงเป็นผู้มีธรรม เป็นที่พึ่ง มีธรรมเป็นสรณะ ไม่มีสิ่งอื่นเป็นสรณะ อยู่เถิด.
ดูกรภิกษุทั้งหลาย!
เมื่อเธอทั้งหลายจะมีตน เป็นที่พึ่ง มีตนเป็นสรณะ ไม่มีสิ่งอื่นเป็นสรณะ
มีธรรมเป็นที่พึ่ง มีธรรมเป็นสรณะ ไม่มีสิ่งอื่นเป็นสรณะอยู่
จะต้องพิจารณาโดยแยบคายว่า โสกะปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส
และอุปายาส มีกำเนิดมาอย่างไร เกิดมาจากอะไร ?
|
