สุริยูปมาสูตรที่ ๒

พระตถาคตอุบัติความสว่างย่อมปรากฏ

[ ๑๗๒๑ ] ดูกรภิกษุทั้งหลาย พระจันทร์และพระอาทิตย์
ยังไม่เกิดขึ้นในโลกเพียงใด ความปรากฏแห่งแสงสว่าง
แจ่มจ้าอย่างมาก ก็ยังไม่มีเพียงนั้น

เวลานั้น มีแต่ความมืดมิด มีแต่ความมัวเป็นหมอก
กลางคืนกลางวันไม่ปรากฏ เดือนหนึ่งและกึ่งเดือนก็ไม่ปรากฏ
ฤดูและปีก็ไม่ปรากฏ

เมื่อใด พระจันทร์และพระอาทิตย์เกิดขึ้นในโลก
เมื่อนั้น ความปรากฏแห่งแสงสว่างแจ่มจ้าอย่างมากก็ย่อมมี เวลานั้น
ไม่มีความมืดมิด ไม่มีความมัวเป็นหมอก กลางคืนกลางวันปรากฏ
เดือนหนึ่งและกึ่งเดือนก็ปรากฏ ฤดูและปีก็ปรากฏ ฉันใด ฉันนั้นเหมือนกัน

ภิกษุทั้งหลาย ! พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
ยังไม่อุบัติขึ้นในโลก เพียงใด ความปรากฏแห่งแสงสว่าง
แจ่มแจ้งอย่างมากก็ยังไม่มี เพียงนั้น

เวลานั้น มีแต่ความมืดมิด มีแต่ความมัวเป็นหมอก
การบอก การแสดง การบัญญัติ การแต่งตั้ง การเปิดเผย
การจำแนก การกระทำให้ง่าย ซึ่งอริยสัจ ๔ ก็ยังไม่มี

เมื่อใด พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าอุบัติขึ้นในโลก
เมื่อนั้น ความปรากฏแห่งแสงสว่างแจ่มแจ้งอย่างมาก ก็ย่อมมี
เวลานั้น ไม่มีความมืดมิด ไม่มีความมัวเป็นหมอก

การบอก การแสดง ... การกระทำให้ง่าย
ซึ่งอริยสัจ ๔ ก็ย่อมมี อริยสัจ ๔ เป็นไฉน?
คือ ทุกขอริยสัจ ฯลฯ ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย! เพราะฉะนั้นแหละ
เธอทั้งหลาย พึงกระทำความเพียร
เพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์ ฯลฯ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา.


จบ สูตร

 

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ ( ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๙
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๑ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค
หน้าที่ ๔๓๘/ ๔๖๙ หัวข้อที่ ๑๗๒๑