ปิงคิยานีสูตร

[ ๑๙๕ ] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ที่กุฏาคารศาลา
ป่ามหาวัน ใกล้เมืองเวสาลี สมัยนั้น เจ้าลิจฉวีประมาณ๕๐๐
เฝ้าพระผู้มีพระภาคอยู่

เจ้าลิจฉวีบางพวกเขียว มีวรรณะเขียวมีผ้าเขียว
มีเครื่องประดับเขียว บางพวกเหลือง มีวรรณะเหลือง
มีผ้าเหลือง มีเครื่องประดับเหลือง

บางพวกแดง มีวรรณะแดง มีผ้าแดง มีเครื่องประดับแดง
บางพวกขาว มีวรรณะขาว มีผ้าขาว มีเครื่องประดับขาว
พระผู้มีพระภาคทรง รุ่งเรืองกว่าเจ้าลิจฉวีเหล่านั้น
โดยพระวรรณะ และพระยศ

ครั้งนั้น ปิงคิยานีพราหมณ์
ลุกจากที่นั่ง ห่มผ้าเฉวียงบ่าข้างหนึ่ง ประนมอัญชลี
ไปทางที่พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ แล้วกราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า
ข้าแต่พระผู้มีพระภาค เนื้อความแจ่มแจ้ง กะข้าพระองค์
ข้าแต่พระสุคต เนื้อความแจ่มแจ้ง กะข้าพระองค์


พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
ดูกรปิงคิยานี จงแจ่มแจ้งกะท่านเถิด








ครั้งนั้น ปิงคิยานีพราหมณ์ ได้ชมเชยต่อพระพักตร์
พระผู้มีพระภาคด้วยคาถาโดยย่อว่า

เชิญท่านดูพระอังคีรส ผู้ทรงรุ่งโรจน์อยู่ เหมือนดอกบัวชื่อโกกนุท
มีกลิ่นหอม ไม่ปราศจากกลิ่น บานอยู่ณเวลาเช้า
และเหมือนพระอาทิตย์ เปล่งรัศมีอยู่บนท้องฟ้าฉะนั้นฯ

ครั้งนั้น เจ้าลิจฉวีเหล่านั้น ได้ให้ปิงคิยานีพราหมณ์
ห่มผ้าอุตราสงค์ ๕๐๐ ผืน ปิงคิยานีพราหมณ์ ได้ทูลถวาย
ให้พระผู้มีพระภาคครองผ้าอุตราสงค์ ๕๐๐ผืน เหล่านั้น
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกะเจ้าลิจฉวีเหล่านั้นว่า

ดูกรเจ้าลิจฉวี !
ความปรากฏขึ้น แห่งรัตนะ ๕ หาได้ยาก
ในโลกรัตนะ ๕ เป็นไฉน ? คือ

พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ๑
บุคคลผู้แสดงธรรมวินัย ที่พระตถาคตประกาศแล้ว ๑
บุคคลผู้รู้แจ้งธรรมวินัย ที่พระตถาคตประกาศแล้ว อันผู้อื่นแสดงแล้ว ๑
บุคคลผู้รู้แจ้งธรรมวินัย ที่พระตถาคตประกาศแล้ว อันผู้อื่นแสดงแล้ว ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม๑
กตัญญูกตเวทีบุคคล ๑


ดูกรเจ้าลิจฉวีทั้งหลาย !
ความปรากฏแห่งรัตนะ ๕ ประการนี้แล หาได้ยากในโลกฯ


จบสูตร

พระไตรปิฎกฉบับบาลีสยามรัฐ ( ภาษาไทย ) เล่มที่๒๒
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่๑๔อังคุตตรนิกายปัญจก - ฉักกนิบาต
หน้าที่๒๑๒ / ๔๐๗หัวข้อที่๑๙๕