สุขุมสูตร
[ ๓๒๐ ] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! เรื่องเคยมีมาแล้ว
มีเต่าตัวหนึ่ง เที่ยวหากินอยู่ ที่ริมฝั่งแม่น้ำน้อยแห่งหนึ่ง
ในเวลาเย็น สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง ก็ได้เที่ยวหากิน
อยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำน้อยแห่งหนึ่ง
ในเวลาเย็น เต่าได้แลเห็นสุนัขจิ้งจอก ซึ่งเที่ยวหากินอยู่แต่ไกลแล้ว
ก็หดอวัยวะ ๕ ทั้งหัว ( หดขาทั้ง ๔ มีคอเป็นที่ ๕ )
เข้าอยู่ในกระดองของตนเสีย มีความขวนขวายน้อย นิ่งอยู่
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! ฝ่ายสุนัขจิ้งจอก ก็ได้แลเห็นเต่า
ซึ่งเที่ยวหากินอยู่แต่ไกล แล้วเข้าไปหาเต่าถึงที่แล้ว
ได้ยืนอยู่ใกล้เต่าด้วยคิดว่า
เวลาใด เต่าตัวนี้จักเหยียด คอ หรือ ขา ข้างใดข้างหนึ่งออกมา
เวลานั้น เราจักงับมันฟาด แล้วกัดกินเสีย
เวลาใด เต่าไม่เหยียดคอ หรือ ขา ข้างใดข้างหนึ่งออกมา
เวลานั้น สุนัขจิ้งจอก ก็หมดความอาลัย
ไม่ได้โอกาส จึงหลีกไปจากเต่า ฉันใด
|
