(การเจริญภาวนาธรรม ๖ อย่าง)

[ ๑๔๕ ]  “ดูกรราหุล! เธอจงเจริญ เมตตาภาวนาเถิด
เพราะเมื่อ เธอเจริญเมตตาภาวนาอยู่ จักละพยาบาทได้.

เธอจงเจริญ กรุณาภาวนาเถิด
เพราะเมื่อ เธอเจริญกรุณาภาวนาอยู่ จักละวิหิงสาได้.

เธอจงเจริญ มุทิตาภาวนาเถิด
เพราะเมื่อ เธอเจริญมุทิตาภาวนาอยู่ จักละอรติได้.

เธอจงเจริญ อุเบกขาภาวนาเถิด
เพราะเมื่อ เธอเจริญอุเบกขาภาวนาอยู่ จักละปฏิฆะได้.

เธอจงเจริญ อสุภภาวนาเถิด
เพราะเมื่อ เธอเจริญอสุภภาวนาอยู่ จักละราคะได้.

เธอจงเจริญ อนิจจสัญญาภาวนาเถิด
เพราะเมื่อ เธอเจริญอนิจจสัญญาภาวนาอยู่ จักละอัสมิมานะได้.

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ ( ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๓
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๕ มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์

หน้าที่ ๑๑๕  หัวข้อที่ ๑๔๕