[ ๒๖๒] เมื่อพระผู้มีพระภาค ตรัสอย่างนี้แล้ว
ภิกษุรูปหนึ่ง ได้ทูลถามว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
อะไร หนอแล เป็นส่วนแห่งการไปสู่สุคติ ของเทวดาทั้งหลาย
อะไร เป็นส่วนแห่งลาภ ที่เทวดาทั้งหลายได้ดีแล้ว
อนึ่ง อะไร เป็นส่วนแห่งการตั้งอยู่ด้วยดี ของเทวดาทั้งหลาย
พระเจ้าข้า ฯ
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! ความเป็นมนุษย์แล
เป็นส่วนแห่งการไปสู่สุคติ ของเทวดาทั้งหลาย
เทวดา เกิดเป็นมนุษย์แล้ว
ย่อมได้ศรัทธา ในธรรมวินัย ที่พระตถาคตประกาศแล้ว
นี้แล เป็นส่วนแห่งลาภ ที่เทวดาทั้งหลาย ได้ดีแล้ว
ก็ศรัทธาของเทวดา นั้นแล เป็นคุณชาติตั้งลง
มีมูลเกิดแล้ว ประดิษฐาน มั่นคง อันสมณะ พราหมณ์
เทวดา มาร พรหม หรือใครๆ ในโลก พึงนำไปไม่ได้
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! นี้แล
เป็นส่วนแห่งการตั้งอยู่ด้วยดี ของเทวดาทั้งหลาย ฯ
เมื่อใด เทวดาจะต้องจุติจากเทพนิกาย เพราะความสิ้นอายุ
เมื่อนั้น เสียง ๓ อย่าง ของเทวดาทั้งหลาย
ผู้พลอยยินดี ย่อมเปล่งออกไปว่า |
