พยสนสูตร

[ ๒๑๓ ] ดูกรภิกษุทั้งหลาย !
ภิกษุใด ด่าบริภาษเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย
ติเตียนพระอริยเจ้า ข้อนี้ มิใช่ฐานะ มิใช่โอกาส
ที่ภิกษุนั้นจะไม่พึงถึงความฉิบหาย ๑๑ อย่าง
อย่างใดอย่างหนึ่ง ความฉิบหาย ๑๑ อย่างเป็นไฉน คือ










พุทธพจน์ วัดป่ามหาชัย

ไม่บรรลุธรรม ที่ยังไม่ได้บรรลุ ๑
เสื่อมจากธรรม ที่บรรลุแล้ว ๑
สัทธรรมของภิกษุนั้น ย่อมไม่ผ่องแผ้ว ๑
เป็นผู้เข้าใจว่า ได้บรรลุในสัทธรรม ๑
เป็นผู้ไม่ยินดี ประพฤติพรหมจรรย์ ๑
ต้องอาบัติเศร้าหมอง อย่างใดอย่างหนึ่ง ๑
บอกลาสิกขา เวียนมาเพื่อหินภาพ ๑

ถูกต้องโรคอย่างหนัก ๑
ย่อมถึงความเป็นบ้า คือ ความฟุ้งซ่านแห่งจิต ๑
เป็นผู้หลงใหล ทำกาละ ๑
เมื่อตายไป ย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติวินิบาต นรก ๑

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุใด ด่าบริภาษเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย
ติเตียนพระอริยเจ้า ข้อนี้มิใช่ฐานะ มิใช่โอกาส
ที่ภิกษุนั้น จะไม่พึงถึงความฉิบหาย ๑๑ อย่าง อย่างใดอย่างหนึ่งนี้ ฯ


จบสูตร

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ ( ภาษาไทย ) เล่มที่ ๒๔
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๖ อังคุตตรนิกาย ทสก - เอกาทสกนิบาต
หน้าที่ ๒๙๔ / ๓๓๓ หัวข้อที่ ๒๑๓