|    สังฆานุสสติ ( หันทะ มะยัง สังฆานุสสะตินะยัง กะโรมะ เส)
 
 สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
 - สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าหมู่ใด, ปฏิบัติดีแล้ว
  อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ- สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าหมู่ใด, ปฏิบัติตรงแล้ว
 
 ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
 - สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าหมู่ใด, ปฏิบัติเพื่อรู้ธรรม เป็นเครื่องออกจากทุกข์แล้ว
 
 สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
 - สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าหมู่ใด, ปฏิบัติสมควรแล้ว
 
 ยะทิทัง
 - ได้แก่บุคคลเหล่านี้คือ :-
 
 จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา
 - คู่แห่งบุรุษ ๔ คู่, นับเรียงตัวบุรุษได้ ๘ บุรุษ
 
 เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
 - นั่นแหละสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า
  อาหุเนยโย - เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะที่เขานำมาบูชา
 
 ปาหุเนยโย
 - เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะที่เขาจัดไว้ต้อนรับ
 
 ทักขิเณยโย
 - เป็นผู้ควรรับทักษิณาทาน
  อัญชะลีกะระณีโย - เป็นผู้ที่บุคคลทั่วไปควรทำอัญชลี
 
 อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ
 - เป็นเนื้อนาบุญของโลก, ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่าดังนี้
 
  สังฆาภิคีติ ( หันทะ มะยัง สังฆาภิคีติง กะโรมะ เส)
 
 สัทธัมมะโช สุปะฏิปัตติคุณาทิยุตโต
 - พระสงฆ์ที่เกิดโดยพระสัทธรรม, ประกอบด้วยคุณมีความปฏิบัติดีเป็นต้น
 
 โยฏฐัพพิโธ อะริยะปุคคะละสังฆะเสฏโฐ
 - เป็นหมู่แห่งพระอริยบุคคลอันประเสริฐแปดจำพวก
  สีลาทิธัมมะปะวะราสะยะกายะจิตโต- มีกายและจิตอันอาศัยธรรมมีศีลเป็นต้นอันบวร
 
 วันทามะหัง ตะมะริยานะ คะณัง สุสุทธัง
 - ข้าพเจ้าไหว้หมู่แห่งพระอริยเจ้าเหล่านั้น, อันบริสุทธิ์ด้วยดี
 
 สังโฆ โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง
 - พระสงฆ์หมู่ใดเป็นสรณะอันเกษมสูงสุดของสัตว์ทั้งหลาย
  ตะติยานุสสะติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง- ข้าพเจ้าไหว้พระสงฆ์หมู่นั้น, อันเป็นที่ตั้งแห่งความระลึก
 องค์ที่สาม ด้วยเศียรเกล้า
 
  สังฆัสสาหัส๎มิ ทาโส (ญ.ทาสี)  วะ,  สังโฆ เม สามิกิสสะโร- ข้าพเจ้าเป็นทาสของพระสงฆ์, พระสงฆ์เป็นนายมีอิสระเหนือข้าพเจ้า
 
 สังโฆ ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ หิตัสสะ เม
 - พระสงฆ์เป็นเครื่องกำจัดทุกข์, และทรงไว้ซึ่งประโยชน์แก่ข้าพเจ้า
 
 สังฆัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง
 - ข้าพเจ้ามอบกายถวายชีวิตนี้แด่พระสงฆ์
 
 วันทันโตหัง (ญ.วันทันตีหัง) จะริสสามิ,  สังฆัสโสปะฏิปันนะตัง
 - ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่จักประพฤติตาม, ซึ่งความปฏิบัติดีของพระสงฆ์
 
 นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง,  สังโฆ เม สะระณัง วะรัง
 - สรณะอื่นของข้าพเจ้าไม่มี, พระสงฆ์เป็นสรณะอันประเสริฐของข้าพเจ้า
  เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ,  วัฑเฒยยัง สัตถุ สาสะเน- ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้, ข้าพเจ้าพึงเจริญในพระศาสนาของพระศาสดา
  สังฆัง เม วันทะมาเนนะ (ญ.วันทะมานายะ),  ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ- ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่ซึ่งพระสงฆ์, ได้ขวนขวายบุญใดในบัดนี้
 
 สัพเพปิ อันตะรายา เม,  มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา
 - อันตรายทั้งปวงอย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า, ด้วยเดชแห่งบุญนั้น
 *( หมอบกราบ)
 
  
 *กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา
 - ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี
 
 สังเฆ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง
 - กรรมน่าติเตียนอันใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้วในพระสงฆ์
 
 สังโฆ ปะฏิคคัณ๎หะตุ อัจจะยันตัง
 - ขอพระสงฆ์จงงดซึ่งโทษล่วงเกินอันนั้น
  กาลันตะเร สังวะริตุง วะ สังเฆ  - เพื่อการสำรวมระวังในพระสงฆ์ในกาลต่อไป
 
 |