ธัมมคารวาทิคาถา
( หันทะ  มะยัง  ธัมมะคาระวาทิคาถาโย  ภะณามะ เส)

เย   จะ  อะตีตา  สัมพุทธา     เย   จะ   พุทธา  อะนาคะตา,
โย   เจตะระหิ  สัมพุทโธ     พะหุนนัง  โสกะนาสะโน
- พระพุทธเจ้าบรรดาที่ล่วงไปแล้วด้วย, ที่ยังไม่มาตรัสรู้ด้วย,
และพระพุทธเจ้าผู้ขจัดโศกของมหาชนในกาลบัดนี้ด้วย

สัพเพ   สัทธัมมะคะรุโน      วิหะริงสุ   วิหาติ   จะ,
อะถาปิ    วิหะริสสันติ    เอสา  พุทธานะธัมมะตา
- พระพุทธเจ้าทั้งปวงนั้น, ทุกพระองค์เคารพพระธรรม ,
ได้เป็นมาแล้วด้วย,   กำลังเป็นอยู่ด้วย,  และจักเป็นด้วย, 
เพราะธรรมดาของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย , เป็นเช่นนั้นเอง

ตัส๎มา   หิ   อัตตะกาเมนะ     มะหัตตะมะภิกังขะตา,
สัทธัมโม    คะรุกาตัพโพ    สะรัง  พุทธานะสาสะนัง
- เพราะฉะนั้น, บุคคลผู้รักตนหวังอยู่เฉพาะคุณเบื้องสูง ,
เมื่อระลึกได้ถึงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าอยู่,  จงทำความเคารพพระธรรม;

นะ   หิ  ธัมโม  อะธัมโม  จะ  อุโภ  สะมะวิปากิโน
- ธรรมและอธรรม,   จะมีผลเหมือนกันทั้งสองอย่างหามิได้

อะธัมโม   นิระยัง  เนติ    ธัมโม  ปาเปติ  สุคะติง
- อธรรมย่อมนำไปนรก, ธรรมย่อมนำให้ถึงสุคติ

ธัมโม   หะเว  รักขะติ  ธัมมะจาริง
- ธรรมแล,   ย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรมเป็นนิจ

ธัมโม   สุจิณโณ  สุขะมาวะหาติ
- ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว, ย่อมนำสุขมาให้ตน

เอสานิสังโส   ธัมเม   สุจิณเณ ฯ
- นี่เป็นอานิสงส์ ,  ในธรรมที่ตนประพฤติดีแล้ว.