กลอนผลของกรรมชั่ว |
| วันนี้พวกดิฉัน |
พร้อมใจกันพรรณนา |
| ในเรื่องที่เห็นมา |
เทวทัตต์ได้ก่อกรรม |
| ทำมิจฉาทิฏฐิ |
อุตริมิกลัวกรรม |
| อวดว่าบรรลุธรรม |
ธรรมไม่มีว่ายิ่งใหญ่ |
| อวดตนว่าวิเศษ |
มีฤทธิ์เดชยิ่งกว่าใคร |
| คอยจ้องหมายปองร้าย |
จะทำลายพระสัตถา |
| หวังว่าได้เป็นใหญ่ |
ในวงการศาสนา |
| ไปงัดก้อนศิลา |
เพื่อหมายฆ่าพระจอมธรรม์ |
| หินนั้นกลิ้งลงมา |
ถูกบาทาพระโคดม |
| ระบมทั่วบาทา |
เวทนาแสนสาหัส |
| ไปนัดเจ้าอชาต์ |
ให้ฆ่าพ่อบังเกิดกล้า |
| ให้เอาคชสาร |
ไปประหารพระสัตถา |
| ส่งมานายธนู |
ขู่ให้ฆ่าพระมุนี |
| คราวนี้เทวทัตต์ |
ได้กำจัดอรหันต์ |
| รับกรรมโทษมหันต์ |
อนันตริยะกรรม |
| เป็นกรรมที่หนักหนา |
อนิจจาช่างทำได้ |
| แผ่นดินยะช่องไว้ |
สูบลงไปทั้งเป็นเป็น |
| รับผลแห่งกรรมเวร |
เพราะเข่นฆ่าพระโคดม |
| จมอยู่อเวจี |
ไม่มีวันจะหนีพ้น |
| ปวงชนมีปัญญา |
ก็อย่าทำซึ่งกรรมเวร |
| ให้เว้นหนีห่างไกล |
จงให้ทำแต่กรรมดี |
| ชีวีจะสุขสันต์ |
และชื่นบานนิรันดร |
|