กลอนผลของกรรมชั่ว |
วันนี้พวกดิฉัน |
พร้อมใจกันพรรณนา |
ในเรื่องที่เห็นมา |
เทวทัตต์ได้ก่อกรรม |
ทำมิจฉาทิฏฐิ |
อุตริมิกลัวกรรม |
อวดว่าบรรลุธรรม |
ธรรมไม่มีว่ายิ่งใหญ่ |
อวดตนว่าวิเศษ |
มีฤทธิ์เดชยิ่งกว่าใคร |
คอยจ้องหมายปองร้าย |
จะทำลายพระสัตถา |
หวังว่าได้เป็นใหญ่ |
ในวงการศาสนา |
ไปงัดก้อนศิลา |
เพื่อหมายฆ่าพระจอมธรรม์ |
หินนั้นกลิ้งลงมา |
ถูกบาทาพระโคดม |
ระบมทั่วบาทา |
เวทนาแสนสาหัส |
ไปนัดเจ้าอชาต์ |
ให้ฆ่าพ่อบังเกิดกล้า |
ให้เอาคชสาร |
ไปประหารพระสัตถา |
ส่งมานายธนู |
ขู่ให้ฆ่าพระมุนี |
คราวนี้เทวทัตต์ |
ได้กำจัดอรหันต์ |
รับกรรมโทษมหันต์ |
อนันตริยะกรรม |
เป็นกรรมที่หนักหนา |
อนิจจาช่างทำได้ |
แผ่นดินยะช่องไว้ |
สูบลงไปทั้งเป็นเป็น |
รับผลแห่งกรรมเวร |
เพราะเข่นฆ่าพระโคดม |
จมอยู่อเวจี |
ไม่มีวันจะหนีพ้น |
ปวงชนมีปัญญา |
ก็อย่าทำซึ่งกรรมเวร |
ให้เว้นหนีห่างไกล |
จงให้ทำแต่กรรมดี |
ชีวีจะสุขสันต์ |
และชื่นบานนิรันดร |
|