กลอนเมตตาธรรม |
| เมตตากรุณา |
ได้ชื่อว่าธรรมรอบตัว |
| กำจัดสิ่งที่ชั่ว |
ที่หมกมั่วอยู่ในใจ |
| กิเลสและตัณหา |
ความชั่วช้าที่ยิ่งใหญ่ |
| จงได้หนีห่างไกล |
สิ่งชั่วร้ายอย่ากระทำ |
| เมตตากรุณา |
ความปราณีอันเลิศล้ำ |
| ใช้ได้ทุกเช้าค่ำ |
ไม่กำหนดกาลเวลา |
| ความหมายของเมตตา |
ปรารถนาให้สมเจตน์ |
| คนอื่นที่เป็นเหตุ |
ทำอาเภทสิ่งไม่ดี |
| จงมีกรุณา |
มีเมตตาและอภัย |
| หากเมื่อท่านผู้อื่น |
ได้ฝ่าฝืนให้สงสาร |
| ทางกายให้ช่วยเหลือ |
ความเอื้อเฟื้อด้านการงาน |
| วาจาใช้คำหวาน |
เพื่อประสานสามัคคี |
| คิดดีโดยทางใจ |
ผูกไมตรีในทุกคน |
| ทำตนไม่เบียดเบียน |
มีใจเพียรทำความดี |
| คนใดทำอย่างนี้ |
ชื่นชีวีทุกๆ วัน |
| ทุกสิ่งสารพัน |
ในทุกวันไม่ก่อเวร |
| ดวงจิตจะร่มเย็น |
ไม่มีเวรผูกต่อกัน |
| ทุกวันจะเป็นสุข |
นิรทุกข์ชั่วนิรันดร์ |
|