กลอนพระธาตุพนมตอนที่ ๑ |
| ข้าขอพรรณา |
ความโสภาธาตุพนม |
| ชาวไทยได้ชื่นชม |
คนนิยมไปบูชา |
| เป็นธาตุหัทธยัง |
ของพุทธังศาสดา |
| ตั้งอยู่ภูกำพร้า |
มีนามว่า ธาตุพนม |
| สูงเด่นเห็นงามสม |
เทพพนมรอบทิศา |
| ประดับแก้วมุกดา |
ยอดช่อฟ้าตระหง่านตา |
| เป็นธาตุมีฤทธา |
ทั้งอาคมสมฤนาม |
| วันเพ็ญแห่งเดือนสาม |
หลั่งหลามไปไม่ขาดสาย |
| ร้อยเอ็ดเจ็ดหัวเมือง |
ทุกที่เนื่องมาบูชา |
| ภาคใต้ก็หลั่งมา |
ด้วยศรัทธาบูชาคุณ |
| ภาคเหนือก็มาหนุน |
บูชาคุณพุทธองค์ |
| เมืองลาวและสงขลา |
ปัตตานีที่ภาคใต้ |
| ไม่ว่าแห่งใดๆ |
ไปบูชาพระเจดีย์ |
| จงมีสวัสดี |
จงสุขีทุกๆท่าน |
| ด้วยเดชบุญสมภาร |
ให้ยืนนานทุกท่าน เทอญ ฯ |
| |
|
|