กลอนสรภัญญ์ พื้นบ้านอีสาน
กลอนวันศีล
วันศีลอย่าป้อยด่า ด้วยวาจาอันไม่ดี
ผิดศีลข้อที่สี่ จำให้ดีทุกท่านนา
วาจากล่าวออกแล้ว เปรียบเพชรแก้วเจียระไน
วาจาที่กล่าวไป ส่งผลให้เกิดกับตัว
ดีชั่วอยู่ตัวเรา ผลนั้นเล่าจะตามมา
องค์เอกพระสัมมา เทศนาแก่เวไนย์
วันศีลอย่าได้ละ ถึงวันพระวันทาไหว้
ยึดรัตนตรัย ไว้ในใจให้มั่นคง
จิตตรงภาวนา สมาธิเกิดปัญญา
เห็นว่ากองสังขาร ของเรานั่นไม่จิรัง
อย่าหวังจะคดโกง ทำเขาลงมันไม่ดี
ได้กินของเขาพรี คิดอีกทีมันน่าอาย
เป็นชายมีศักดิ์ศรี เป็นสตรีมีศีลธรรม
คำนี้เป็นภาษิต จำใส่จิตจำใส่ใจ
อย่าให้โลภโกรธหลง มันธรงค์อยู่ในใจ
ทำไปก่อเวรกรรม เขาต้องทำเรากลับมา
ไม่ว่าลูกและหลาน คนในบ้านจะรับกรรม
ค่ำนี้เป็นวันศีล วางให้สิ้นซึ่งเวรกรรม
ให้ทำแต่ความดี ตามวิถีแห่งศีลธรรม
ให้ทำแผ่เมตตา ทุกถ้วนหน้าทุกวันคืน