กลอนสรภัญญ์ พื้นบ้านอีสาน
กลอนอานิสงส์รักษาศีล
ข้าขอพรรณา อานิสงส์รักษาศีล
รักษาเป็นอาจิณ ทุกชีวินทุกวันคืน
ยามตื่นและยามหลับ จิตใจจับในศีลธรรม
จงทำอย่าหวั่นไหว ใครว่าไรอย่าสะเทือน
เตือนให้จงจดจำ ใครคนทำคนนั้นได้
เปรียบได้ดั่งอาบน้ำ ใครอาบน้ำคนนั้นเย็น
ไม่อาบก็ไม่เย็น ไม่เคยเย็นคนไม่อาบ
อุปมาเป็นฉันใด อุปไมยก็ฉันนั้น
ท่านได้รักษาศีล ฟังให้สิ้นอานิสงส์
ข้อหนึ่งห้ามฆ่าสัตว์ จำให้ชัดไม่มีเวร
ข้อสองห้ามท่านลัก ถ้าไม่ลักไม่จองจำ
ข้อสามห้ามเป็นชู้ ไม่เป็นชู้อยู่เป็นสุข
ข้อสี่ห้ามกล่าวเท็จ ไม่กล่าวเท็จเหตุไม่มี
ข้อห้าห้ามดื่มเหล้า ถ้าไม่เมาไม่มีความ
นี่คืออานิสงส์ ผู้ธรงทางศีลธรรม
จำไว้ปฏิบัติ ทำแจ้งชัดอย่าแชเชือน
สุขใดไม่มีเหมือน สุขที่เพื่อนมีศีลธรรม
สุขล้ำพรรณา ทุกทิวาทุกราตรี