กลอน ความหมายของประชาธิปไตย ๑ |
| ประชาธิปไตย |
รู้เอาไว้ให้ดีๆ |
| ไม่รู้จะไม่ดี |
จะเสียทีพวกผู้แทน |
| คะแนนที่เราให้ |
คือมอบให้ทั้งแผ่นดิน |
| โง่เขลาจะหมดสิ้น |
ทั้งแผ่นดินและบ้านเมือง |
| อธิปไตยนี้ |
เดิมหัวทีของในหลวง |
| ปวงชนได้เรียกมา |
ว่าราชาธิปไตย |
| ทรงใช้บำบัดทุกข์ |
บำรุงสุขแก่มวลชน |
| คนใดกระทำผิด |
เจ้าชีวิตฆ่าได้เลย |
| พวกข้าราชการ |
สมัยนั้นคือ "เจ้านาย" |
| ต่อมามีคนมาก |
ทรงลำบากจะดูแล |
| มีแต่ราชการ |
สมัยนั้นทำไม่ดี |
| ปวงหมู่ประชาชี |
ทุกท้องที่ถูกข่มแหง |
| พระองค์แก้ปัญหา |
ด้วยประชาธิปไตย |
| ทรงเอาอธิปไตย |
ดึงออกไปจาก "ราชา" |
| เอามาใส่ลงไป |
ติดเอาไว้ท้าย "ประชา" |
| จึงได้เรียกขานมา |
ว่า "ประชาธิปไตย" |
| ความหมายคำนี้หนา |
คือ "ประชาเป็นเจ้านาย" |
| อานาจราชการ |
ต่อจากนั้นก็หมดไป |
| มาเป็นผู้รับใช้ |
ในหน้าที่บริการ |
| คนทำราชการ |
ห้ามเรียกขานว่าเจ้านาย |
| ผู้ที่เป็นเจ้านาย |
ไม่ใช่ใครคือปวงชน |
| คนตั้งรัฐบาล |
คือชาวบ้านอย่างพวกเรา |
| นี้แลจงจำไว้ |
ไปศึกษาตอนที่สอง ฯ |
|