กลอน ขายเสียง ขายสิทธิ์ ๒ |
| จักกล่าวตอนที่สอง |
รองลงมากจากตอนหนึ่ง |
| ให้พึ่งมาเข้าใจ |
อธิปไตยมี ๓ อย่าง |
| หนึ่งนั้น "บริหาร" |
รัฐบาลผู้ปกครอง |
| ต้องแก้ทุกปัญหา |
ให้ประชาหมดทุกข์ร้อน |
| สองนั้น "ตุลาการ" |
นั่นคือศาลยุติธรรม |
| ใครทำผิดกฏหมาย |
ตัดสินได้ด้วยข้อนี้ |
| สามนั้นคือ "นิติ" |
มีหน้าที่ออกกฏหมาย |
| ใช้แก้ความเดือดร้อน |
ทุกขั้นตอนตามกฏหมาย |
| ผู้แทนนั้นต้องรู้ |
ความเป็นอยู่ของชาวบ้าน |
| ชาวบ้านบ่มีนา |
บ่มีเฮือนบ่มีสวน |
| จองดินไว้ทำนา |
ตัดไม้มาเพื่อทำเรือน |
| ตำรวจก็ไปจับ |
ไม่มีทรัพย์ติดคุกฟรี |
| นี่แหละคือปัญหา |
รัฐสภาต้องแก้ไข |
| คนใดซื้อเสียงมา |
คิดหรือว่าไม่ถอนทุน |
| บางคนคิดว่าได้ |
ที่เขาให้วันเลือกตั้ง |
| ท่านได้เพียงร้อยบาท |
เขากินขาดเป็นร้อยล้าน |
| ถนนและหนทาง |
การก่อสร้างก็ไม่ดี |
| เพราะมีการโกงกิน |
หมดทั้งสิ้นล้วนกลโกง |
| ใครร่วมโกงบ้านเมือง |
คนขายเสียงคนร่วมโกง |
| บ้านเมืองจะวอดวาย |
จะฉิบหายมาถึงเรา |
| ขอเราเลิกร่วมมือ |
ให้มาถือทางศีลธรรม |
| บ้านเมืองจะสุขล้ำ |
ผู้ก่อกรรมจะฉิบหาย |
|