กลอน ขายชีวิต ขายชาติ ๓ |
จักกล่าวตอนที่สาม |
ติดต่อตามจากตอนสอง |
ลองคิดให้ดีดี |
จะรู้ดีหมดทุกอัน |
ในวันเลือกตั้งนั้น |
ท่านเอาเงินเขาร้อยบาท |
ท่านมอบสิทธิ์ของตน |
ให้คนนั้นเป็นผู้แทน |
ได้เป็นเขาแก้แค้น |
เอาทดแทนเป็นล้านๆ |
ที่ว่าเอาคืนนั้น |
เขาเอากันตอนซื้อขาย |
เวลาเราไปซื้อ |
เราก็ซื้อแต่ของแพง |
เวลาเราไปขาย |
ของมากมายถูกนิดเดียว |
แล้วเงินมันไปไหน |
มันก็ไปที่นายทุน |
นายทุนคือผู้แทน |
ซื้อคะแนนวันเลือกตั้ง |
หวังโกยจึงซื้อมา |
เขาไม่บ้าจะจ่ายฟรี |
ที่ว่าขายชีวิต |
ท่านไม่คิดก็ไม่รู้ |
ผู้คิดจะสร้างบ้าน |
ส่งลูกหลานไปเรียนต่อ |
ขายปอสิบคันรถ |
ถูกโกงหมดได้นิดเดียว |
เหลียวมองให้ดีๆ |
คนโกงนี้กลุ่มนายทุน |
ส่งเงินลูกศึกษา |
ลงทุนค้าก็ไม่มี |
เจ็บป่วยก็ตายฟรี |
นี่แหละคือ "ขายชีวิต" |
ที่ว่าขายชาตินั้น |
คิดไม่ทันก็ไม่รู้ |
ตรองดูให้ดีๆ |
ถึงวิธียึดบ้านเมือง |
กระสุนไม่ต้องเปลือง |
เพียงตั้งพรรคซื้อคะแนน |
คนไทยหกสิบล้าน |
มีสิทธิ์นั้นสามสิบล้าน |
พรรคใดจ่ายหัวพัน |
มันเป็นเงินสามหมื่นล้าน |
พรรคนั้นยึดเมืองไทย |
ผู้แทนได้ ๓๐๐ คน |
นี่แหละคือ "ขายชาติ" |
หมดทั้งชาติจะวอดวาย |
คนร่วมบ่อนทำลาย |
คนขายเสียงและขายสิทธิ์ |
ขอเตือนหมู่ญาติมิตร |
พากันคิดให้จงดี ฯ |
|