อภิณหปัจจเวกขณปาฐะ
( หันทะ มะยัง อะภิณหะปัจจะเวกขะณะปาฐัง ภะณามะ เส )

ชะราธัมโมม๎หิ ชะรัง อะนะตีโต ( หญิง . อะนะตีตา )
- เรามีความแก่เป็นธรรมดา , จะล่วงพ้นความแก่ไปไม่ได้

พ๎ยาธิธัมโมม๎หิ พ๎ยาธิง อะนะตีโต ( ญ . อะนะตีตา )
- เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา , จะล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปไม่ได้

มะระณะธัมโมม๎หิ มะระณัง อะนะตีโต ( ญ . อะนะตีตา )
- เรามีความตายเป็นธรรมดา , จะล่วงพ้นความตายไปไม่ได้  

สัพเพหิ เม ปิเยหิ มะนาเปหิ นานาภาโว วินาภาโว
- เราจะละเว้นเป็นไปต่างๆ , คือว่าเราจะต้องพลัดพราก
จากของรักของเจริญใจทั้งหลายทั้งปวง

กัมมัสสะโกม๎หิ กัมมะทายา โท ( ญ . ทา ) กัมมะโยนิ กัมมะพันธุ
กัมมะปะฏิสะระ โณ ( ญ . ณา )
- เรามีกรรมเป็นของ ๆ ตน , มีกรรมเป็นผู้ให้ผล ,
มีกรรมเป็นแดนเกิด , มีกรรมเป็นผู้ติดตาม , มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย

ยัง กัมมัง กะริสสามิ , กัล๎ยาณัง วา ปาปะกัง วา ,  
ตัสสะ ทายา โท ( ญ . ทา ) ภะวิสสามิ
- เราทำกรรมอันใดไว้ , เป็นบุญหรือบาป , เราจะเป็นทายาท ,
คือว่าเราจะต้องได้รับผลของกรรมนั้นๆ สืบไป

เอวัง อัม๎เหหิ อะภิณ๎หัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
- เราทั้งหลายควรพิจารณาอย่างนี้ทุกวันๆ เถิด

( ฉกฺก . อํ . ๒๒ / ๖๒ / ๕๗ )