แผ่เมตตาให้แก่ตัวเราเอง
( หันทะ มะยัง เมตตาผะระณัง กะโรมะ เส )
อะหัง สุขิโต โหมิ
- ขอให้ข้าพเจ้าจงเป็นผู้ถึงสุข
นิททุกโข โหมิ
- จงเป็นผู้ไร้ทุกข์
อะเวโร โหมิ
- จงเป็นผู้ไม่มีเวร
อัพ๎ยาปัชโฌ โหมิ
- จงเป็นผู้ไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน
อะนีโฆ โหมิ
- จงเป็นผู้ไม่มีทุกข์
สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ
- จงรักษาตนอยู่เป็นสุขเถิด
สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ
- ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงจงเป็นผู้ถึงความสุข
สัพเพ สัตตา อะเวรา โหนตุ
- ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวร
สัพเพ สัตตา อัพ๎ยาปัชฌา โหนตุ
- ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงจงอย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกัน
สัพเพ สัตตา อะนีฆา โหนตุ
- ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีทุกข์
สัพเพ สัตตา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ
- ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงจงรักษาตนอยู่เป็นสุขเถิด
สัพเพ สัตตา สัพพะทุกขา ปะมุญจันตุ
- ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงจงพ้นจากทุกข์ทั้งมวล
สัพเพ สัตตา ลัทธะสัมปัตติโต มา วิคัจฉันตุ
- ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงจงอย่าได้พรากจากสมบัติอันตนได้แล้ว
สัพเพ สัตตา กัมมัสสะกา กัมมะทายาทา กัมมะโยนิ
กัมมะพันธุ กัมมะปะฏิสะระณา
- สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงมีกรรมเป็นของของตน , มีกรรมเป็นผู้ให้ผล , มีกรรมเป็นแดนเกิด ,
มีกรรมเป็นผู้ติดตาม , มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
ยัง กัมมัง กะริสสันติ , กัล๎ยาณัง วา ปาปะกัง วา ,
ตัสสะ ทายาทา ภาวิสสันติ
- จักทำกรรมอันใดไว้ , เป็นบุญหรือบาป , จักต้องเป็นผู้ ได้รับผลของกรรมนั้นๆ สืบไป
|