 บทสวด ถวายพระพรชัย
 บทสวด ถวายพระพร
แด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฯ
เนื่องในโอกาสมหามงคลเสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติครบ ๗๐ ปี |
สัตตะติวัสสะรัชชะกาละวะระทานะคาถา |
| ภูมิพะโล มะหาราชา |
ทัยยานัง สิริวัฑฒะโน |
| สัมพุทธะมามะโก อัคโค |
ติพพะสัทโธ อะเนญชะโน |
| สะวีริโย สะมุสสาโห |
ทีฆะทัสสี วิจักขะโณ |
| ทัยยะวาสีนะมัตถายะ |
หิตายะ จะ สุขายะ จะ |
| รัชชัง ธัมเมนะ กาเรติ |
กะรัณยานิ ปะกุพพะเต |
| ทุกขัปปัตเต จะ นิททุกเข |
ภะยัปปัตเต จะ นิพภะเย |
| โสกัปปัตเต จะ นิสโสเก |
กาเรติ สัพพะทัยยิเก |
| ปะติฏฐา โหติ ทัยยานัง |
อะนาถานัง หิตักกะโร |
| ปะมาณะเสฏฐะกิจจัสสะ |
วิธิง วิเนติ โยนิโส |
| ตัสมา ภูมิพะโล เสฏโฐ |
ทัยยิกานัง มะโนหะโร |
| สักกะโต มานิโต โหติ |
ปูชิโต ธัมมะขัตติโย |
| สัพเพสัง ทัยยะวาสีนัง |
ปิโย โหติ มะนาปิโย |
| อิทาเนวะ มะหารัญโญ |
ปัฏฐายะ รัชชะกาละโต |
| ตัสสะ สัตตะติ วัสสานิ |
ปะริปุณณานิ สัพพะโส |
| ระตะนัตตะยานุภาเวนะ |
ระตะนัตตะยะเตชสา |
| ทีฆายุโก มะหาราชา |
วัณณูเปโต สุเขธิโต |
| พะลูเปโต จะ นิททุกโข |
อะโรโค โหตุ นิพภะโย |
| อุปัททะวันตะรายา จะ |
อุปะสัคคา จะ อีติโย |
| มา กะทาจิ สัมผุสิงสุ |
มะหาราชานุมุตตะมัง |
| ปัปโปตุ สัพพะโสตถิญจะ |
สัพพัญจะ ชะยะมังคะลัง |
| อิจฉิตัง ปัตถิตัง สัพพัง |
ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตูติฯ |
| คำแปล
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงเป็นมิ่งขวัญของมหาชนชาวไทย
ทรงเป็นเอกอัครพุทธศาสนูปถัมภก ผู้ทรงกอปรด้วยพระราชศรัทธาตั้งมั่นมิหวั่นไหว ทรงถึงพร้อมด้วย
พระราชอุตสาหวิริยภาพ และพระราชญาณทัศนะกว้างไกล ยังแผ่นดินที่ทรงครองให้เป็นไปโดยธรรม
ทรงบำเพ็ญพระราชกรณียะเพื่อประโยชน์มหาศาลแก่ผองไทย เช่นในยามทุกข์ ทรงปลอบปลุกให้ทุกข์สลาย
เช่นยามเกิดพิบัติภัยร้ายกาจ ทรงขจัดความโศกให้พินาศนิราศไกล ทรงเป็นที่พึ่งอันยิ่งใหญ่เกื้อกูลให้ผู้ไร้ที่พึ่ง
ได้ลุถึงประโยชน์สุข ทรงแจกแจงวิธีดำรงชีวิตอย่างเท่าทันยุค คือหลักเศรษฐกิจพอเพียงเป็นอย่างเยี่ยงอันแยบคาย
ให้อาณานิกรชนทั้งหลายได้อนุวัตพระราชปรัชญา
ปรารภเหตุฉะนี้ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงพระคุณอันประเสริฐ
จึงทรงเป็นศูนย์รวมใจของไทยนิกร จึงต่างสโมสรสมานฉันท์กันนอบน้อมบูชา เทิดทูนพระองค์
ว่าเป็นธรรมราชา ผู้ทรงเป็นที่หมายแห่งน้ำใจจงรัก ทรงเป็นที่พึ่งพำนักอันเอิบอาบปลาบปลื้มใจในแผ่นดินนี้
จำเดิมนับแต่เสด็จผ่านพิภพ ล่วงเวลาบรรจบมาคำรบปีที่ ๗๐ แห่งรัชกาล ด้วยเดชานุภาพ
แห่งพระรัตนตรัย ขอพระมหาราชเจ้าจอมไทยจงทรงเจริญยิ่ง ด้วยพระชนมายุ พรรณ สุข พล
ทรงพ้นสรรพทุกข์ โรค ภัย อุปัทวันตราย อุปสรรค สิ่งมิพึงประสงค์จงสูญดับมิอาจกลับมาพ้องพาน
ในกาลไหนๆ ขอพระมหาราชเจ้าจอมไทย ทรงประสบสรรพสวัสดิชัยมงคล แม้นว่าทรงพระราชปรารถนา
บรรดาการใดๆ ในพระกมล ขอบรรดาการนั้นๆ จงพลันสัมฤทธิ์สำเร็จผลได้สมพระบรมราชปณิธาน
โดยถ้วนทุกประการเทอญฯ
(กองบาลีสนามหลวง แต่ง. มหาเถระสมาคม ตรวจแก้) |
| บทสวด ถวายพระพร (รัชกาลที่ ๙) |
“ ภูมิพลมหาราชวะรัสสะ ชะยะมังคะละคาถา ” |
| ภูมิพะโล มะหาราชา |
นะวะโม จักกิวังสิโก |
| รัฎฐัปปะสาสะเน พ๎ยัตโต |
นีติจาริตตะโกวิโท |
| สัมพุทธะมามะโก อัคโค |
สาสะนัสสูปะถัมมะโก |
| ธัมมิโก ทะสะธัมเมหิ |
รัชชัง กาเรติ สัพพะทา |
| สะวีริโย สะมุสสาโห |
ฑีฆะทัสสี วิจักขะโณ |
| ทัยยานัง วุฑฒิเปกโข โส |
สันติมัคคะนิโยชะโก |
| เตสัง ทุกขาปะเนตา จะ |
สะทา สุโขปะสังหะโร |
| สัพพัตถะ สัพพะทัยยานัง |
อะติปปิโย มะโนหะโร |
| สัพเพเปเต ปิยายันโต |
ปิยะปุตเต ปิตาริวะ |
| สัพพะทัยยานะมัตถายะ |
ฐาเนสุ จะระมัตตะนา |
| สัมมาอาชีวะโยคัสสะ |
วิธิง วิเนติ โยนิโส |
| ยา เจสา โลกะนาเถนะ |
ภาสิตา สะมะชีวิตา |
| อัตตานัง อุปะมัง กัต๎วา |
อะนุยุญชะติ ตัง สะทา |
| ทัยยานัง รัฎฐะปาลีนัง |
เอตัญเจวานุสาสะติ |
| ภิกขูนัง สิกขะกามานัง |
ปิฎะกัตตะยะสิกขะนัง |
| สุพพะตัง ภิกขุสังฆัญจะ |
ภิยโยโส อุปะถัมภะติ |
| อิทาเนโส มะหาราชา |
ทัยยานัง รัฏฐะวัฑฒะโน |
| สัฏฐิวัสสานิ ธัมเมนะ |
รัชชัง กาเรติ โสตถินา |
| อีทิเส มังคะเล กาเล |
เทมัสสะ ชะยะมังคะลัง |
| ระตะนัตตะยานุภาเวนะ |
ระตะนัตตะยะเตชะสา |
| จิรัญชีวะตุ ฑีฆายุ |
ทัยยานัง ธัมมะขัตติโย |
| วัณณะวา พะละสัมปันโน |
นิรามะโย จะ นิพภะโย |
| อิจฉิตัง ปัตถิตัง ยัง ยัง |
ตัง ตัง ตัสสะ สะมิชณะตุ |
| สะทา ปัสสะตุ ภัทรานิ |
จิรัง รัชเช ปะติฏฐะตูติ.ฯ |
| |
|
| (กองบาลีสนามหลวง แต่ง. มหาเถระสมาคม ตรวจแก้) |
| บทสวดถวายพระพร (แบบที่ ๒) |
| ภูมิพะละมะหาราชะวะรัสสะ ชะยะมังคะละคาถา |
| ภูมิพะโล มะหาราชา |
ภูปาโล ทะสะธัมมิโก |
| เท๎ว หิ วัสสะสะหัสสานิ |
ปัญจัสสะตาธิกานิปิ |
| ท๎วิตาฬีสุตตะราเนวะ |
ยัส๎มิง โหนติ สุมังคะเล |
| ตัส๎มิง วัสเส มะหาปุญโญ |
ท๎วิสัตตะ ต๎ ยาวุวัฑฒะโก |
| ชินัสสะ สาสะเน สัทโธ |
ปะสันโน พุทธะมามะโก |
| ยะตีนัง สีละธารีนัง |
โสปัตถัมภะทะโท สะมัง |
| อะยัง ภัททะมะหาราชา |
วิทู รัฏฐะปะสาสะเน |
| เขมัญจะ สัมปะวัตเตติ |
โสตถิญจะ รัฏฐะวาสินัง |
| เสฏโฐ เสฏฐันทะโท ราชา |
ทะทะมาโน อะภิกขะณัง |
| ยัตถะ อันธะตะมัง โหติ |
ทีปะโท ธัมมะขัตติโย |
| ภิยโยโส ทัยยะวาสีนัง |
จิรัง โหติ อะติปปิโย |
| ระตะนัตตะยานุภาเวนะ |
กะตะปุญญานะ เตชะสา |
| ทีฆายุโก มะหาราชา |
วัณณะวา จะ สุเขธิโต |
| พะลูเปโต อะนีโฆ จะ |
อะโรโค โหตุ นิพภะโย |
| สัพเพ เทวานุโมทันตุ |
เตชะวันโต ยะสัสสิโน |
| อะภิปาเลนตุ รักขันตุ |
อิมัง ภูมิพะลัง สะทาติฯ |
| |
|
พระราชวิสุทธิดิลก (เชิด จิตฺตคุตฺโต ป.ธ. 9) ... ตรวจแก้
วุฒินันท์ กันทะเตียน ป.ธ.9 ... แต่ง |
บทกล่าวถวายพระพร
อิทัง มหาราชะ ภูมิพะละสะ สะราชินียา โหตุ สุขิโต โหตุ อโรโค โหตุ
ทีฆายุโก โหตุ มหาราชะ ภูมิพะโล สะราชินี
ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จ แด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลมหาราชและสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ
ขอให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลมหาราชและสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ
จงทรงพระเกษมสำราญ ปราศจากโรคาพยาธิแผ้วพาล มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน ชั่วนิรันดร์เทอญ
 ทศพิธราชธรรม
๑. ทานัง การให้
๒. สีลัง รักษาศีล
๓. ปะริจาคัง บริจาค
๔. อาวัชชะวัง ความซื่อตรง
๕. มัททะวัง ความอ่อนโยน
๖. ตะปัง ความเพียร
๗. อักโกธัง ความไม่โกรธ
๘. อะวิหิงสา ความไม่เบียดเบียน
๙. ขันติ ความอดทน
๑๐. อะวิโรธนัง ความเที่ยงธรรม
ทศพิธราชธรรม เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า "ราชธรรม ๑๐" นี้
ปรากฏอยู่ใน พระสูตร ขุททกนิกาย ชาดก ปรากฏพระคาถา ขุ.ชา.๒๘/๒๔๐/๘๖ |
