คำสอนหลวงปู่ฯ

พระสุนทรธรรมากร (หลวงปู่คำพันธ์ โฆสปํญโญ)
วัดธาตุมหาชัย ตำบลมหาชัย อำเภอปลาปาก จังหวัดนครพนม

หลวงปู่สอนว่า.....

น้ำร้อนลวกลิ้น...

มีภิกษุรูปหนึ่ง เป็นพระชอบปฏิบัติ มีการสำรวม ในการฉันอาหารมากในการฉันอาหารของท่านนั้น
ท่านจะฉันในบาตรเมื่อตักอาหารใส่บาตรเรียบร้อยแล้ว ท่านจะใช้น้ำเปล่าเทลงไปในบาตร เพื่อจะให้อาหารนั้นไม่มีรส
แล้วจึงค่อยฉัน ก่อนเข้าพรรษา ๑ เดือนในปี พ ศ ๒๕๒๙ ภิกษุรูปนั้นได้ยินชื่อของหลวงปู่
ก็มากราบนมัสการและขอฟังธรรมกับหลวงปู่เมื่อกราบนมัสการเรียบร้อยแล้วจึงกล่าวว่า

ภิกษุรูปนั้น... หลวงปู่ครับผมอยากจะรับขอธรรมะจากหลวงปู่สักข้อ เพื่อเป็นแนวทางในการปฏิบัติด้วยครับ

หลวงปู่... ทางหลวงปู่เอง นิ่งอยู่สักครู่.. แล้วก็กล่าวว่า นี่คุณ มีพระรูปหนึ่งนะเมื่อเวลาฉันอาหารในบาตร
เขาจะต้องเอาน้ำเปล่าเทลงไปในบาตร เพื่อละลายรสในอาหารเพื่อสำรวมลิ้น ไม่ให้ลิ้นสัมผัสอาหาร
ตามธรรมชาติของลิ้นนั้นหน้าที่ของมันคือรู้รส จะห้ามมันไม่ให้รู้รสไม่ได้แต่เมื่อรู้รสแล้ว
ไม่ให้ไปติดในรสต่างหากถ้าไม่อยากให้ลิ้นรู้รสก็เอาน้ำร้อนลวกลิ้นเสียก็สิ้นเรื่อง จะได้ไม่ต้องลำบากในการเอาน้ำ
เปล่าเทใส่บาตรตลอดไป.

ภิกษุรูปนั้นก็เลย ได้เกิดปัญญาในการฉันอาหาร มีความประทับใจในธรรมะที่หลวงปู่ได้ชี้ทางปัญญาให้
เกิดความทึ่งในตัวหลวงปู่มาก ว่าท่านรู้ได้ อย่างไร

ใส่บาตรพระ...

วันหนึ่ง หลวงปู่พร้อมด้วยศิษย์รูปหนึ่ง ไปสวดมนต์เย็นที่บ้านของโยมคนหนึ่ง โยมคนนี้แกเคยบวชเป็นพระปฏิบัติมาก่อน
รู้จักระเบียบวินัยของพระดี ได้กล่าวกับหลวงปู่ว่า...

โยม... หลวงปู่ครับ ทุกวันนี้ไม่รู้เป็นอย่างไง ผมไม่ค่อยอยากใส่บาตพระเลย เพราะพระในเมืองส่วนมากทำตัว
ไม่เหมาะสมกับเพศสมณะเลย ผมจึงต้องเลือกใส่บาตรพระเป็นบางรูปเท่านั้น จะทำยังไงดีครับ

หลวงปู่... คุณโยม อย่าไปมองที่ตัวบุคคลซิ ให้ทำใจตัวเอง ให้เข้าถึงพระ ถ้าเราทำใจได้ อย่างนี้ ใจเราก็บริสุทธิ์
เห็นคนนุ่งเหลืองห่มเหลืองเป็นพระไป บริสุทธิ์ไปหมด ทานของเราก็บริสุทธิ์

ตั้งแต่นั้นมา โยมคนนี้ก็เลยใส่บาตรพระได้ทุกรูปโดยไม่ต้องเลือกว่าจะใส่บาตร พระรูปใดอีกเลย...

ภิกษุผู้มีความมักมาก...

ในวันลงอุโบสถ เพื่อฟังการสวดพระปาฏิโมกข์ภิกษุในอาวาสต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้เคียงต่างพากัน มาร่วมฟังพระปาฏิโมกข์ด้วย
เมื่อสวดเสร็จแล้วหลวงปู่ได้ถามหลวงพ่อรูป นั้นว่า...

หลวงปู่... เป็นยังไงหลวงพ่อ อยู่วัดเป็นอย่างไงบ้าง

หลวงพ่อ... โอ้ยไม่ค่อยสบายเท่าไร ญาติโยมก็มาวัดน้อย ขาดแคลน
ปัจจัยใช้สอยไปสวดมนต์ตามบ้านญาติโยมก็ถวายปัจจัยไม่คุ้มค่าเหนื่อย

หลวงปู่... นี่หลวงพ่อตอนสมัยหลวงพ่อเป็นฆราวาสนั้น เมื่อเวลามีบุญมีทานหลวงพ่อเคยถวายปัจจัยให้พระมากน้อยเท่าไร
เมื่อบวชเป็นพระ ทำไม่ถึงอยากให้ญาติโยมถวายมากนักล่ะ ! นับตั้งแต่นั้นมา
หลวงพ่อรูปนั้นไม่มาร่วมลงอุโบสถที่วัดหลวงปู่อีกเลย

วันเกิด

หลวงปู่นั้น ชอบอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ เกี่ยวกับพระคุณของแม่อยู่เสมอว่า...

หลวงปู่... การจะดูคนว่าคนไหนเป็นคนกตัญญูต่อแม่หรือ อกตัญญู ให้ดูที่ศิษย์... ดูยังไงครับ

ลูกหลวงปู่... คนที่มีความกตัญญูต่อมารดานั้นเมื่อถึงวันเกิดของเขาเขาจะเข้าวัดทำบุญทำกุศล
และอุทิศส่วนกุศลให้มารดาของเขา และละเว้นสิ่งที่ไม่ดีทั้งหลาย

ลูกศิษย์? ... แล้วคนอกตัญญูละครับดูอย่างไร ล่ะครับ?

หลวงปู่… คือคนที่ถึงวันเกิดก็จัดเลี้ยงฉลองกัน กินเหล้าเมายาสนุกสนานไม่คิดทำบุญทำกุศลให้กับแม่ของตัวเอง
เพราะความหลงมาปิดบังตาไว้ เขาไม่รู้หรอกว่า วันที่เขาเกิดนั้น เป็นวันที่แม่ของตัวเองเจ็บที่สุด ต้องเสียเลือด
ต้องเอาชีวิตเข้าแลกถึงจะได้เราออกมาดูโลก หรือบางทีก็ตายไปเลยก็มี ! นี่แหละอกตัญญู

ปล่อยนก

ในวันหนึ่ง หลวงปู่ได้พาลูกศิษย์ไปนมัสการพระธาตุพนม ในบริเวณนั้นมี
พวกจับนกขังไว้ในกรงเพื่อให้ผู้ที่มาแสวงบุญได้ซื้อนกไปปล่อย มีคนขายนกผู้หนึ่งเดินมาหา หลวงปู่แล้วพูดว่า ….

คนขายนก ….. หลวงปู่ครับ ไม่ซื้อนกไปปล่อยเอาบุญบ้างหรือครับ

หลวงปู่ … ไม่หรอกโยม! หลวงปู่ไม่ปล่อยมันหรอก เพราะหลวงปู่ไม่ได้ทำบาป ไม่ได้ไปจับมันมา
โยมนั้นแหละควรที่จะปล่อยมันเอง เป็นการไถ่บาปเพราะโยมเป็นผู้ทำบาป จับมันมาขังไว้

ปลดหนี้

มีลูกศิษย์ได้ทำวัตถุมงคลรุ่น “ปลดหนี้” มาให้หลวงปู่อธิฐานจิตให้ญาติโยม ได้นำไปบูชา
มีโยมคนหนึ่งถามหลวงปู่ว่า...

โยม ? ... หลวงปู่ค่ะ พระรุ่นปลดหนี้ นี้จะช่วยให้หนูหมดหนี้ได้หรือเปล่าคะ !

หลวงปู่ ... ได้ซิ...เราก็ทำมาหากินไปเรื่อยๆ เมื่อมีค่อยนำไปใช้หนี้เขาแต่อย่าเอาหนี้มาไว้ข้างหน้าล่ะ
ให้เอาหนี้ไปไว้ข้างหลัง ใจก็ส่วนใจ หนี้ก็ส่วนหนี้ อย่าให้หนี้มันมีอำนาจเหนือใจ ! ถ้าใจเป็นหนี้แล้ว
ทำอะไรก็ไม่ดีไม่มีวันที่จะปลดหนี้ให้ หมดหรอกจำไว้