บทสวดนาคเดี่ยว
ญัตติจตุตถกรรมวาจาอุปสมบท (เดี่ยว)
สุณาตุ / เม ภันเต สังโฆ// อะยัง อุตตะโร/ อายัสมะโต ติสสะทัตตัสสะ
อุปะสัมปะทาเปกโข// ปะริสุทโธ อันตะรายิเกหิ ธัมเมหิ// ปะริปุณณัสสะ ปัตตะจีวะรัง//
อุตตะโร/ สังฆัง อุปะสัมปะทัง ยาจะติ/ อายัสมะตา ติสสะทัตเตนะ อุปัชฌาเยนะ//
ยะทิ/ สังฆัสสะ ปัตตะกัลลัง// สังโฆ/ อุตตะรัง อุปะสัมปาเทยยะ/ อายัสมะตา
ติสสะทัตเตนะ อุปัชฌาเยนะ// เอสา ญัตติ//
สุณาตุ/ เม ภันเต สังโฆ// อะยัง อุตตะโร/ อายัสมะโต ติสสะทัตตัสสะ
อุปะสัมปะทาเปกโข// ปะริสุทโธ อันตะรายิเกหิ ธัมเมหิ// ปะริปุณณัสสะ ปัตตะจีวะรัง//
อุตตะโร/ สังฆัง อุปะสัมปะทัง ยาจะติ/ อายัสมะตา ติสสะทัตเตนะ อุปัชฌาเยนะ//
สังโฆ/ อุตตะรัง อุปะสัมปาเทติ/ อายัสมะตา ติสสะทัตเตนะ อุปัชฌาเยนะ//
ยัสสายัสมะโต ขะมะติ// อุตตะรัสสะ/ อุปะสัมปะทา/ อายัสมะตา ติสสะทัตเตนะ
อุปัชฌาเยนะ// โส ตุณหัสสะ// ยัสสะ/ นะ ขะมะติ// โส ภาเสยยะ//
ทุติยัมปิ/ เอตะมัตถัง วะทามิ// สุณาตุ เม ภันเต สังโฆ/ ฯ เป ฯ โส ภาเสยยะ//
ตะติยัมปิ/ เอตะมัตถัง วะทามิ// สุณาตุ เม ภันเต สังโฆ/ ฯ เป ฯ โส ภาเสยยะ//
อุปะสัมปันโน สังเฆนะ/ อุตตะโร/ อายัสมะตา ติสสะทัตเตนะ อุปัชฌาเยนะ//
ขะมะติ/ สังฆัสสะ// ตัสมา ตุณหี// เอวะเมตัง ธาระยามิ//ฯ
( ในที่ลงเครื่องหมาย ฯ เป ฯ ไว้นั้น ให้สวดเต็มความ)
บทสวดนาคคู่
ญัตติจตุตถกรรมวาจาอุปสมบท (คู่)
สุณาตุ / เม ภันเต สังโฆ// อะยัญจะ อุตตะโร/ อะยัญจะ อุตตะโม/ อายัสมะโต
ติสสะทัตตัสสะ อุปะสัมปะทาเปกขา// ปะริสุทธา อันตะรายิเกหิ ธัมเมหิ//
ปะริปุณณะมิเมสัง ปัตตะจีวะรัง// อุตตะโร จะ/ อุตตะโม จะ/ สังฆัง อุปะสัมปะทัง
ยาจันติ/ อายัสมะตา ติสสะทัตเตนะ อุปัชฌาเยนะ// ยะทิ/ สังฆัสสะ ปัตตะกัลลัง//
สังโฆ/ อุตตะรัญจะ/ อุตตะมัญจะ/ อุปะสัมปาเทยยะ/ อายัสมะตา
ติสสะทัตเตนะ อุปัชฌาเยนะ// เอสา ญัตติ//
สุณาตุ/ เม ภันเต สังโฆ// อะยัญจะ อุตตะโร/ อะยัญจะ อุตตะโม/ อายัสมะโต
ติสสะทัตตัสสะ อุปะสัมปะทาเปกขา// ปะริสุทธา อันตะรายิเกหิ ธัมเมหิ//
ปะริปุณณะมิเมสัง ปัตตะจีวะรัง// อุตตะโร จะ/ อุตตะโร จะ/ สังฆัง อุปะสัมปะทัง
ยาจันติ/ อายัสมะตา ติสสะทัตเตนะ อุปัชฌาเยนะ// สังโฆ/ อุตตะรัญจะ/ อุตตะมัญจะ/
อุปะสัมปาเทติ/ อายัสมะตา ติสสะทัตเตนะ อุปัชฌาเยนะ// ยัสสายัสมะโต ขะมะติ//
อุตตะรัสสะ จะ/ อุตตะมัสสะ จะ/ อุปะสัมปะทา/ อายัสมะตา ติสสะทัตเตนะ
อุปัชฌาเยนะ// โส ตุณหัสสะ// ยัสสะ/ นะ ขะมะติ// โส ภาเสยยะ//
ทุติยัมปิ/ เอตะมัตถัง วะทามิ// สุณาตุ เม ภันเต สังโฆ/ ฯ เป ฯ โส ภาเสยยะ//
ตะติยัมปิ/ เอตะมัตถัง วะทามิ// สุณาตุ เม ภันเต สังโฆ/ ฯ เป ฯ โส ภาเสยยะ//
อุปะสัมปันนา สังเฆนะ/ อุตตะโร จะ/ อุตตะโม จะ/ อายัสมะตา ติสสะทัตเตนะ
อุปัชฌาเยนะ// ขะมะติ/ สังฆัสสะ// ตัสมา ตุณหี// เอวะเมตัง ธาระยามิ//ฯ
( ในที่ลงเครื่องหมาย ฯ เป ฯ ไว้นั้น ให้สวดเต็มความ)
การลงเวลาสำเร็จความเป็นภิกษุภาวะ
เมื่อพระกรรมวาจาจารย์สวดญัตติจตุตถกรรมวาจาถึงคำว่า “โสภาเสยยะ” ครั้งที่
๓ แล้ว พระอุปัชฌาย์พึงลงเวลาที่อุปสัมปทาเปกข์สำเร็จเป็นภิกษุภาวะในพระพุทธศาสนา
สมบูรณ์แล้ว
พิธีบรรพชาอุปสมบทแบบใหม่
