๑๕ . ปาปวรรค คือ หมวดบาป

๒๗๖. มาลา เว ปาปกา ธมฺมา อสฺมึ โลเก ปรมฺหิ จ.
บาปธรรมเป็นมลทินแท้ ทั้งในโลกนี้ ทั้งในโลกอื่น.
องฺ . อฏฺฐก. ๒๓/ ๑๙๘. ขุ. ธ. ๒๕/ ๔๗.

๒๗๗ . ทุกฺโข ปาปสฺส อุจฺจโย.
ความสั่งสมบาป นำทุกข์มาให้.
ขุ . ธ. ๒๕/ ๓๐.

๒๗๘ . ปาปานํ อกรณํ สุขํ.
การไม่ทำบาป นำสุขมาให้.
ขุ . ธ. ๒๕/ ๕๙.

๒๗๙ . ปาปํ ปาเปน สุกรํ.
ความชั่วอันคนชั่วทำง่าย .
วิ . จุล. ๗/ ๑๙๕. ขุ. อุ. ๒๕/ ๑๖๘.

๒๘๐ . ปาเป น รมตี สุจิ.
คนสะอาดไม่ยินดีในความชั่ว .
วิ . มหา. ๕/ ๓๔. ขุ. อุ. ๒๕/ ๑๖๖.

๒๘๑ . สกมฺมุนา หญฺ ติ ปาปธมฺโม.
คนมีสันดานชั่ว ย่อมลำบากเพราะกรรมของตน.
ม . ม. ๑๓๔๑๓. ขุ. เถร. ๒๖/ ๓๗๙.

๒๘๒ . ตปสา ปชหนฺติ ปาปกมฺมํ.
สาธุชนย่อมละบาปกรรมด้วยตปะ.
ขุ . ชา. อฏฺฐก. ๒๗/ ๒๔๕.

๒๘๓ . ปาปานิ กมฺมานิ กโรนฺติ โมหา.
คนมักทำบาปกรรมเพราะความหลง .
ม . ม. ๑๓/ ๔๑๓. ขุ. ชา. ปกิณฺณก. ๒๗/ ๓๘๐.

๒๘๔ . นฺตถิ ปาปํ อกุพฺพโต.
บาปไม่มีแก่ผู้ไม่ทำ .
ขุ . ธ. ๒๕/ ๓๑.

๒๘๕ . ธมฺมํ เม ภณมานสฺส น ปาปมุปลิมฺปติ.
เมื่อเรากล่าวธรรมอยู่ บาปย่อมไม่แปดเปื้อน.
ขุ . ชา. สตฺตก ๒๗/ ๒๒๔.

๒๘๖ . นตฺถิ อการิยํ ปาปํ มุสาวาทิสฺส ชนฺตุโน.
คนมักพูดมุสา จะไม่พึงทำความชั่ว ย่อมไม่มี.
นัย . ขุ. ธ. ๒๕/ ๓๘. นัย. ขุ. อิติ. ๒๕/ ๒๔๓.

๒๘๗ . ปาปานิ ปริวชฺชเย.
พึงละเว้นบาปทั้งหลาย .
ขุ . ธ. ๒๕/ ๓๑.

๒๘๘ . น ฆาสเหตุปิ กเรยฺย ปาปํ.
ไม่ควรทำบาปเพราะเห็นแก่กิน .
นัย - ขุ. ชา. นวก. ๒๗/ ๒๖๒.

อิธ โสจติ เปจฺจ โสจติ ปาปการี อุภยตฺถ โสจติ
โส โสจติ โส วิหญฺญติ ทิสฺวา กมฺมกิลิฏฺฐมตฺตโน.
ผู้ทำบาป ย่อมเศร้าโศกในโลกนี้ ละไปแล้วก็เศร้าโศก
ชื่อว่าเศร้าโศกในโลกทั้งสอง, เขาเห็นกรรมอันเศร้าหมองของตน
จึงเศร้าโศกและเดือดร้อน.
( พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๑๗.

 อุทพินฺทุนิปาเตน อุทกุมฺโภปิ ปูรติ
อาปูรติ พาโล ปาปสฺส โถกํ โถกํปิ อาจินํ.
แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำฉันใด ,
คนเขลาสั่งสมบาปแม้ทีละน้อย ๆ ก็เต็มด้วยบาปฉันนั้น.
( พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๓๑.

เอกํ ธมฺมํ อดีตสฺส มุสาวาทิสฺส ชนฺตุโน
วิติณฺณปรโลกสฺส นตฺถิ ปาปํ อการิยํ.
คนพูดเท็จ ล่วงสัตย์ธรรมเสียอย่างหนึ่ง
ไม่คำนึงถึงโลกหน้าจะไม่พึงทำบาปเป็นอันไม่มี.
( พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๓๘.

น หิ ปาปํ กตํ กมฺมํ สชฺชุขีรํว มุจฺจติ
ฑหนฺตํ พาลมนฺเวติ ภสฺมาจฺฉนฺโนว ปาวโก.
บาปกรรมที่ทำแล้วย่อมไม่เปลี่ยนแปลง เหมือนนมสด
ที่รีดในวันนั้น, บาปย่อมตามเผาคนเขลา เหมือนไฟที่เถ้ากลบไว้.
( พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๒๔.

 ปาณิมฺหิ เจ วโณ นาสฺส หเรยฺย ปาณินา วิสํ
นาพฺพณํ วิสมนฺเวติ นตฺถิ ปาปํ อกุพฺพโต.
ถ้าฝ่ามือไม่มีแผล ก็พึงนำยาพิษไปด้วยฝ่ามือได้ ยาพิษซึมเข้า
ฝ่ามือไม่มีแผลไม่ได้ฉันใด , บาปย่อมไม่มีแก่ผู้ไม่ทำฉันนั้น.
( พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๓๑.

โย จ สเมติ ปาปานิ อณุํถูลานิ สพฺพโส
สมิตตฺตา หิ ปาปานํ สมโณติ ปวุจฺจติ.
ผู้ใดระงับบาปน้อยใหญ่ได้โดยประการทั้งปวง
ท่านเรียกผู้นั้นว่าสมณะ เพราะเป็นผู้ระงับบาปทั้งหลายได้.
( พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๕๐.

วาณิโชว ภยํ มคฺคํ อปฺปสตฺโถ มหาทฺธโน
วิสํ ชีวิตุกาโมว ปาปานิ ปริวชฺชเย.
ควรงดเว้นบาปเสีย เหมือนพ่อค้ามีพวกน้อย มีทรัพย์มาก
เว้นหนทางที่มีภัย และเหมือนผู้รักชีวิต เว้นยาพิษเสีย ฉะนั้น.
( พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๓๑.