๒๐ . ยาจนาวรรค คือ หมวดขอ

๓๘๖. น เว ยาจนฺติ สปฺปญฺญา
ผู้มีปัญญาย่อมไม่ขอเลย .
ขุ . ชา. สตฺตก. ๒๗/ ๒๒๐.

๓๘๗ . ยาจโก อปฺปิโย โหติ.
ผู้ขอย่อมไม่เป็นที่รัก ( ของผู้ถูกขอ).
วิ . มหาวิภงฺค. ๑/ ๓๓๗๗. ขุ. ชา. สตฺตก. ๒๗/ ๒๒๐.

๓๘๘ . ยาจํ อททมปฺปิโย.
ผู้ถูกขอเมื่อไม่ให้สิ่งที่เขาขอ ย่อมไม่เป็นที่รัก ( ของผู้ขอ).
วิ . มหาวิภงฺค. ๑/ ๓๓๗. ขุ. ชา. สตฺตก. ๒๙/ ๒๒๐.

๓๘๙ . เทสฺโส จ โหติ อติยาจนาย.
คนย่อมเป็นที่เกลียดชังเพราะขอจัด .
วิ . มหาวิภงฺค. ๑/ ๓๓๔. ขุ. ชา. ติก. ๒๗/ ๑๐๐.

๓๙๐ . น ตํ ยาเจ ยสฺส ปิยํ ชิคึเส.
ไม่ควรขอสิ่งที่รู้ว่าเป็นที่รักของเขา .
วิ . มหาวิภงฺค. ๑/ ๓๓๔. ขุ. ชา. ติก. ๒๗/ ๑๐๐.